بررسی اپیدمیولوژیک، مرگ و میر بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد در سال 1390

مقدمه و هدف: بررسی اپیدمیولوژیک در مورد علل مرگ ومیر ضرورتی انکارناپذیر برای سیاست گذاری­های بهداشتی و کنترل بیماری­ها و حتی پاسخگویی درسطح جامعه است. این مطالعه به منظور بررسی اپیدمیولوژی مرگ و میر براساس توزیع سنی، محل زندگی بیماران از نظر زندگی در شهر یا روستا، نوع بخش و مدت بستری و علت نهایی مرگ در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد لرستان در سال 1390 انجام گردید است.مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، پرونده 863 مورد مرگ ومیر در بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد لرستان در سال 1390 بررسی شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه می باشد. برای گروه بندی علل مرگ و میر بر اساس نوع بیماری منجر به فوت استفاده شده است. اطلاعات جمع آوری شده با روش های آماری، توصیفی نظیر جداول توزیع فراوانی، جداول توافقی، میانگین، انحراف معیار و نسبت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته­ها: در این مطالعه مشخص گردید که بیشترین میزان مرگ و میر در گروه سنی بالای 60 سال اتفاق افتاده است. مرگ و میر در مردان با شیوع 8/62% شایع­تر از زنان با شیوع 3/37% بوده  است و اکثر مرگ ها در طی 24 ساعت پس از ورود به بیمارستان اتفاق افتاده­اند. میزان خام مرگ در این مطالعه 93/2% است؛ که از این میزان بیشترین مرگ مربوط به دهه 70 زندگی و کمترین آن مربوط به سنین بیش از 100سال می باشد. 80% موارد مرگ مربوط به جمعیت شهری می باشد. در کل شایع­ترین علل مرگ و میر به ترتیب بیماری­های ناشی از علل خارجی و حوادث (51/28%)، بیماری­های داخلی (79/22%)، بیماری­های ایسکمیک مغزی و نورولوژیک (1/17%)، جراحی (8/8%)، سرطان(5/7%)، بیماری­های قلب عروقی (7%) و  بیماری­های عفونی و انگلی (2/4%) شناخته شدند. از این میان بیشترین موارد مرگ (7/45%) در بخش اورژانس حادث گردیده است.نتیجه­گیری: برای افزایش امید به زندگی بایستی به پیشگیری  از سوانح و حوادث، علل زمینه سازهای بیماری داخلی و بیماری های ایسکمیک مغزی اهمیت بیشتری داده و در کاهش هرچه بیشتر عوامل خطر کوشید و شایع بودن حوادث و سوانح ناشی از مرکز تروماتولوژی بیمارستان مورد مطالعه می باشد.